- itaətkar
- ə. və f. 1) itaət edən, tabe olan, qulaq asan; 2) müti
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
itaətkar
Look at other dictionaries:
itaətkar — sif. <ər. itaət və fars. . . . kar> bax itaətli. Şərif ki hər zaman . . <Molla Xəlilin> müti və itaətkar bir müridi idi, bütün bayır işlərini ona gördürərdi. S. H.. . . Qaraqaşlı Davudun səliqəli, itaətkar, həvəsli işi ustanın xoşuna… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəlul — ə. itaətkar, sakit, sağır … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müti — sif. <ər.> İtaət edən, hər şeyə boyun əyən, tabe olan, itaətli. – Görmə! – Baş üstə, yumaram gözlərim. – Dinmə! – Mütiəm, kəsərəm sözlərim. M. Ə. S.. Şərif ki hər zaman <Molla Xəlilin> müti və itaətkar bir müridi idi, bütün bayır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fürutən — f. «aşağı bədən(li)» m. itaətkar, itaətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ribqəpəzir — ə. və f. ipə sapa yatan, sözə qulaq asan; itaətkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
satınalma — sif. Pulla alınmış, əvəzində pul verilmiş. ◊ Satınalma qul (kimi) köhn. – itaətkar, hüquqsuz, müti adam haqqında. <Rəhim:> Məgər, Leyla xanım, görməyirsən, mən gecəgündüz xanın qabağında satınalma qul kimi əlibağlı durmuşam?. . N. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
